معاملات آپشن تریدینگ (Option trading) یا قرارداد اختیار معامله چیست؟

معاملات آپشن بایننس، یا Binance Options trading که به تازگی توسط صرافی ارز دیجیتال بایننس ارائه شده است، انعطاف پذیری بیشتری را برای معامله گران آپشن فراهم می­کند. در این حالت تریدرها امکان بهره وری از حرکت قیمت در فواصل زمانی مختلف را دارند و از بالا رفتن سود زیاد با ریسک محدود احساس رضایت می­کنند. معاملات آپشن بایننس با منطق زیاد طراحی شده اند تا برخلاف معاملات آپشن سنتی، تجربیات معاملۀ تریدرهای بایننس یا معامله گران را ارتقا بخشند.

معاملات آپشن چه معاملاتی هستند؟

قبل از صحبت بیشتر در مورد معاملات آپشن بایننس، بهتر است با معاملات آپشن آشنا شویم. معاملات آپشن از نمونه قراردادهایی می­باشند که به آنها قرارداد های اختیار معامله گفته می­شود. در این قراردادها، طرف معامله حق دارد، برای خرید کردن یا به فروش رساندن سهمی از دارایی خود با قیمتی که از پیش معین‌ شده است یا قبل از آنکه قرارداد منقضی شود، اقدام نمایند.

 امکان خریداری آپشن ها همانند بسیاری دیگر از دارایی ها با اکانت ‌های سرمایه‌گذاری در کارگزاری وجود دارد. معاملات آپشن، این امکان را برای سرمایه گذاران فراهم می­نماید که یک پوزیشن معامله را با نقدینگی کمتری بتواند مدیریت نماید.

به تعبیر دیگر آپشن یک ابزار مالی و اقتصادی می­باشد که امکان خریداری یا فروش دارایی را قبل از یک تاریخ یا در یک زمان مشخص شده و با یک قیمت گذاری از پیش معین شده، به معامله گران اعطا می­کند. آپشن ها می­توانند بر اساس رنج وسیعی از دارایی ها و سرمایه های اساسی از قبیل سهام، کالا، ارزهای فیات، ارزهای دیجیتال و یا حتی یک محصول تولید شده باشد. هدف از معاملات آپشن، حفاظت کردن از خطرات و ریسک ها در سرمایه گذاری می­باشد. این سرمایه گذاری ها می­تواند در سهام، املاک یا سایر مواردی باشد که به امید سود اما با خطر ضرر و زیان همراه است.

انواع آپشن ها در معاملات کدامند؟

دو نوع اصلی از آپشن ها وجود دارد که تقریبا با معاملات آپشن بایننس مشابه هستند: آپشن های خرید یا Call و آپشن های فروش یا put. آپشن های خرید به معامله گران قرارداد امکان می­دهد تا دارایی های اصولی را خریداری نمایند، در حالی که آپشن های فروش به صاحب قرارداد اجازه فروش دارایی اساسی را می­دهد. معامله گر از آنجا که این انتظار را دارد که در آینده، ارزش دارایی خود را افزایش دهد، به خریداری آپشن های خرید می­پردازد. در مقابل، یک معامله گر با این انتظار که قیمت دارایی اساسی در آینده کاهش پیدا می­کند، از آپشن های فروش استفاده می­نماید.

معاملات آپشن بسته به زمان هایی که ممکن است آپشن ها اعمال گردند، به معاملات آپشن آمریکایی و معاملات آپشن اروپایی تقسیم می­شوند. معاملات آپشن آمریکایی که معاملات آپشن بایننس هم از آن پیروی می­کند، به معامله گران این امکان را می­دهد تا خرید یا فروش خود را در هر زمان چه قبل و چه در تاریخ منقضی شدن آپشن ها، اجرایی کنند در حالی که آپشن های اروپایی فقط در تاریخ انقضای آپشن ها قابلیت استفاده را دارند.

ساختار معاملات آپشن

یک قرارداد اختیار معامله حداقل شامل 4 بند اصلی است: تعداد مورد معامله (Size)، زمان سررسید (Expiration Date)، قیمت اعمال (Strike Price) و وجه تضمین (Premium).

• تعداد مورد معامله (Size): همانطور که از اسمش پیداست، تعداد قراردادهایی است که بین طرفین تبادل می‌شود.
• زمان سررسید (Expiration Date): تاریخی است که پس از آن قراردادهای اختیار معامله قابل خرید و فروش نیست و پیش از رسیدن به این تاریخ باید تعیین تکلیف شوند.
• قیمت اعمال (Strike Price): قیمتی است که در زمان سررسید، تسویه بر اساس آن صورت می‌گیرد.
• وجه تضمین (Premium): هزینه‌ای است که در زمان صدور اوراق از سمت خریدار اوراق به فروشنده پرداخت می‌گردد. خریدار موظف است که برای آن که اختیار یک معامله را در اختیار بگیرد، وجه تضمین را به فروشنده پرداخت نماید. این مبلغ متغیر است و با نزدیک شدن به تاریخ سررسید، افزایش می‌یابد.

با توجه به مفاهیم ذکر شده طبیعی است که اگر قیمت اعمال (Strike Price) پایین‌تر از قیمت بازاری یک دارایی باشد، افراد اقدام به خرید میکنند. با پرداخت وجه تضمین به فروشنده، اکنون خریدار اوراق دارای اختیار می‌شود، یعنی می‌تواند با فرارسیدن تاریخ سررسید درخواست تسویه کند و دارایی مورد معامله را از فروشنده تحویل بگیرد و با توجه به اختلاف قیمت لحظه‌ای و قیمت اعمال (که در گذشته تعیین شده بوده و در متن قرارداد آمده) کسب سود کند. در صورتی که قیمت اعمال بالاتر از قیمت لحظه‌ای آن دارایی باشد، منطقی نیست که صاحب اوراق درخواست تسویه کند و در صورت عدم درخواست تسویه، اوراق باطل خواهد شد. در این صورت صاحب اوراق تنها وجه تضمین را ضرر کرده است.

نکته قابل توجه این است که علیرغم اینکه خریدار اوراق معاملات آپشن (چه اختیار فروش چه اختیار خرید) در تسویه نهایی مختار است، اما صادرکننده اوراق (یعنی فروشنده) موظف به انجام درخواست خریدار است. به عبارتی، اگر خریدار اوراق اختیار خرید، تصمیم به تسویه و دریافت دارایی مدنظر بگیرد، فروشنده اوراق موظف به فروش آن دارایی است. به همین ترتیب، اگر خریدار اوراق اختیار فروش تصمیم به تسویه بگیرد، فروشنده اوراق موظف به خرید آن دارایی است. بنابراین در کل، فروشندگان اوراق نسبت به خریداران ریسک بیشتری در قراردادهای اختیار معامله دارند. به عبارت دیگر ضرر خریداران به وجه تضمین یا پریمیومی که پرداخت میکنند محدود میشود، اما ضرر فروشندگان به قیمت بازاری آن دارایی بستگی دارد.

در برخی از قراردادهای اختیار معامله، صاحب اوراق حق درخواست تسویه در هر تاریخی پیش از تاریخ سررسید را دارد. این قراردادها معمولا تحت عنوان اختیار معا‌‌‌‌‌‌مله آمریکایی شناخته می‌شوند. در سمت مقابل، اختیار معا‌‌‌‌‌مله اروپایی فقط در تاریخ سررسید قابل تسویه هستند. قابل ذکر است که این اسم‌گذاری هیچ ربطی به منطقه جغرافیایی ندارد و هر دوی این قراردادها در سرتاسر دنیا انجام می‌شوند.

وجه تضمین یا پریمیوم قراردادهای آپشن

عوامل زیادی در تعیین مبلغ وجه تضمین تاثیر دارند. به زبان ساده، مبلغ وجه تضمین نیز حداقل به 4 مورد بستگی دارد: قیمت دارایی (asset’s price)، قیمت اعمال (strike price)، مدت زمانی باقی مانده تا تاریخ سررسید و میزان نوسان بازار یا شاخص مربوطه.

این 4 عامل تاثیر متفاوتی روی وجه تضمین اوراق اختیار فروش و اختیار خرید معاملات آپشن دارند که در جدول زیر میبینیم:

وجه تضمین یا پریمیوم قراردادهای آپشن

بنابراین همانطور که مشخص است، قیمت دارایی و قیمت اعمال وجه تضمین اوراق اختیار خرید و اختیار فروش عکس همدیگر عمل میکنند. اما زمان کمتر به معنای وجه تضمین کمتر برای هر دو نوع اوراق اختیار فروش و اختیار خرید است. دلیل اصلی این اتفاق هم این است که احتمال سودده بودن این قراردادها برای معامله‌گران کمتر است. در طرف مقابل، هرچه نوسان یک دارایی بیشتر باشد، مبلغ وجه تضمین را هم افزایش میدهد. به همین ترتیب، وجه تضمین معاملات آپشن ترکیبی از این عوامل و عامل‌های دیگر است.

آپشن گریگ (Option Greek) چیست؟

آپشن گریک ها ابزاری هستند که برای سنجش عوامل مختلفی که روی قیمت قراردادها یا به عبارتی وجه تضمین آنها اثر میگذارند، طراحی شده‌اند. این ابزارها در واقع سنجه‌های آماری هستند که ریسک یک قرارداد را بر اساس متغیرهای مختلفی اندازه میگیرند. در زیر یک سری از مهمترین این گریک ها را معرفی کرده‌ایم:

• دلتا (Delta): گریکِ دلتا، میزان تغییر قیمت یا وجه تضمین یک قرارداد را بر اساس قیمت دارایی مورد معامله اندازه‌گیری میکند. مثلا دلتایی که برابر با 0.6 است، نشان میدهد که وجه تضمین، به ازای هر 1 دلار تغییر در قیمت
• .دارایی، 0.6 دلار یا 60 سنت تغییر میکند.
• گاما (Gamma): گریکِ گاما، نرخ تغییر در گریک دلتا را در طول زمان اندازه میگیرد. بنابراین مثلا اگر گریک دلتا از 0.6 به 0.45 تغییر کند، گریک کاما برابر با 0.15 خواهد بود.
• تتا (Theta): گریکِ تتا، میزان تغییر قیمت قرارداد را بر اساس یک روز کاهش زمان سررسید اندازه میگیرد. بنابراین بر اساس این آماره میتوانید میزان تغییر وجه تضمین را با نزدیک شدن به تاریخ سررسید معاملات آپشن اندازه گیری کنید.
• وگا (Vega): گریکِ وگا، نرخ تغییر در قیمت قرارداد آپشن را بر اساس 1% تغییر در میزان نوسان ضمنی یک دارایی اندازه میگیرد. بنابراین، مثلا افزایش گریک وگا یک قرارداد، منعکس کننده افزایش قیمت هر دوی اوراق اختیار خرید و اختیار فروش است.
• رو (Rho): گریکِ رو، میزان تغییر مورد انتظار در قیمت قرارداد را بر اساس تغییرات نرخ سود اندازه‌گیری میکند. هرچه نرخ سود بالاتر برود، باعث افزایش قیمت در قراردادهای اختیار خرید و کاهش قیمت در قراردادهای اختیار فروش میشود. به همین ترتیب، مقدار گریک رو با معاملات آپشن اختیار خرید رابطه مثبت و با اختیار فروش رابطه منفی دارد.

موارد استفاده و کاربرد قراردادهای آپشن کجاست؟

 1.پوشش ریسک یا هجینگ (Hedging)

از معاملات آپشن عموما برای پوشش ریسک استفاده میشود. پایه‌ای ترین مثال این نوع کاربرد این است که معامله‌گران، قرارداد آپشن اختیار فروش (put) سهامی که در حال حاضر دارند را میخرند. بنابراین مثلا اگر ارزش کلی یک دارایی بخاطر ریزش قیمت آن کاهش پیدا کند، تسویه اوراق اختیار فروش به جبران ضرر کمک میکند.

برای درک بهتر، مثلا فرض کنید علی 100 سهم یک شرکت را به قیمت 50 دلار در هر سهم خریداری کرده، به امید اینکه قیمت افزایش پیدا میکند و سود میکند. حالا برای پوشش ریسک کاهش قیمت این سهام، علی تصمیم میگرد که قرارداد آپشن اختیار فروش این سهام را با قیمت اعمال 48 دلار و 2 دلار وجه تضمین در هر سهم خریداری کند. درصورتی که بازار نزولی شود و قیمت سهام مورد نظر مثلا به 35 دلار کاهش یابد، علی میتواند قرارداد آپشن‌اش را تسویه و با فروش هر سهم به قیمت 48 دلار بجای 35 دلار، این ضرر را جبران کند. حالا اگر بازار صعودی شود و قیمت سهام علی افزایش پیدا کند، علی اختیار عدم تسویه قرارداد آپشن را دارد و تنها 2 دلاری که بابت وجه تضمین در هر سهم پرداخت کرده را ضرر کرده است.

یک مدل دیگر هم این است که مثلا علی میتواند قرارداد آپشن اختیار فروش را با قیمت 52 دلار (50 دلار هر سهم + 2 دلار وجه تضمین) خریداری کند، که در این صورت میزان ضرر سربه‌سر و به 400 دلار (200 دلار وجه تضمین و 200 دلار دیگر اگر سهامش را با قیمت 48 دلار بفروشد) محدود میشود.

پوشش ریسک یا هجینگ (Hedging)

2.معاملات دارای ریسک:

معاملات آپشن در معاملات دارای ریسک هم استفاده میشوند. مثلا اگر فکر میکنید که قیمت یک دارایی ممکن است بالا برود، میتوانید قرارداد آپشن اختیار خرید را بخرید. بنابراین اگر قیمت آن دارایی بیشتر از قیمت اعمال شود، میتوانید قرارداد را تسویه و با تخفیف آن را خریداری کنید. زمانی که قیمت یک دارایی به بالاتر یا پایین‌تر از قیمت اعمال میرسد، البته درصوتی که این افزایش یا کاهش سودآور باشد، اصطلاحا میگویند قرارداد آپشن شما “in-the-money” است. درصورتی که قرارداد در حالت سربه‌سر باشد میگویند قرارداد “at-the-money” است و زمانی که ضرر کنید، “out-of-the-money” هستید.

استراتژی‌های پایه‌ای

حالا زمانی که از معاملات آپشن استفاده میکنید، استراتژی‌های مختلفی را میتوانید بکار بگیرید که به 4 موقعیت پایه‌ای بستگی دارند. در موقعیت خریدار، شما میتوانید اختیار خرید (call) یا اختیار فروش (put) را بخرید. در موقعیت فروشنده، شما فقط میتوانید اوراق قرارداهای آپشن را بخرید یا بفروشید. همانطور که قبل‌تر گفتیم، درصورتی که خریدار تصمیم به تسویه بگیرد، فروشنده اوراق موظف به خرید یا فروش دارایی تعیین شده است.

استراتژی‌های مختلف معاملات آپشن بر اساس ترکیبات مختلف و ممکن اختیار فروش و خرید تعیین میشوند. اختیار فروش محافظت کننده (Protective puts)، اختیار خرید پوشش داده شده (covered call)، استرادل (Straddle) و استِرَنگِل (strangle) نمونه‌هایی از این دست استراتژی‌ها هستند:

• اختیار فروش محافظت کننده (protective put): این نوع استراتژی شامل خرید قرارداد آپشن یک دارایی است که در حال حاضر آن را دارید. این نوع، در واقع همان استراتژی پوشش ریسک یا هجینگی است که در مثال علی برایتان توضیح دادیم. این نوع استراتژی را با نام بیمه دارایی (portfolio insurance) هم میشناسند چراکه از سرمایه‌گذار در برابر سقوط بازار محافظت میکند.
• اختیار خرید پوشش داده شده (covered call): این نوع استراتژی شامل فروش اختیار خرید یک دارایی است که در حال حاضر دارید. از این نوع استراتژی عموما برای افزایش درآمد دارایی‌ها (وجه تضمین) استفاده میشود. درصورتی که قرارداد تسویه نشود، علاوه بر نگه داشتن دارایی، مبلغ وجه تضمین هم بدست می‌آید. ولی اگر بخاطر افزایش قیمت در بازار قرارداد تسویه شود، موظف به فروش هستید.
• استرادل (straddle): این نوع نیز شامل خرید اختیار فروش و اختیار خرید یک دارایی با قیمت اعمال و تاریخ سررسید برابر است. این نوع استراتژی به شما اجازه میدهد تا زمانی که یک دارایی در یک سوی مشخص حرکت میکند، سود کنید. به زبان ساده، انگار دارید روی نوسان بازار معامله میکنید.
• استرنگل (starngle): این نوع شامل خرید هر دوی اختیار فروش و اختیار خرید قراردادی است که در حالت “out-of-the-money” قرار دارند. مثلا قراردادهایی که قیمت اعمال در اختیار خرید بالاتر و در اختیار فروش پایین‌تر از قیمت بازار هستند. استراتژی استرنگل شبیه استرادل است با این تفاوت که هزینه خرید قرارداد پایین تر است اما نوسان قیمت باید بالاتر باشد تا سودآوری داشته باشد.

نحوه راه اندازی معاملات آپشن بایننس چگونه است؟ (آموزش موبایل)

بایننس به تازگی انجام معاملات آپشن از طریق  برنامه تلفن همراه را راه اندازی و اعلام رسمی کرده است. در حال حاضر امکان معاملات آپشن فقط در آخرین نسخه برنامه تلفن همراه وجود دارد. این برنامه بایننس در سایت رسمی بایننس و سایت های پشتیبان قابل بارگیری و به روز رسانی است. این برنامه برای iOS با ورژن  2.10.1 و برای آندروید با ورژن 1.21.1 کاربرد دارد. این برنامه ها در اَپ استور و فروشگاه گوگل پِلی قابل بارگیری می­باشند.

مرحله 1

پس از وارد شدن به اکانت خود، روی مبادله یا ” Trade” کلیک کنید. سپس کلید Options را انتخاب نمایید. بهتر است بدانید که تنها با یک حساب Binance Futures امکان انجام معاملات آپشن بایننس را دارید. روی view now بزنید و در مرحله بعدی به پرسش ها پاسخ دهید.

معاملات آپشن تریدینگ (1)

ویدئوی قرار داده شده را مشاهده کنید و سپس روی Start a Quiz بزنید.

معاملات آپشن تریدینگ (2)

سؤالات را طبق تصاویر پاسخ دهید:

معاملات آپشن تریدینگ (3)

معاملات آپشن تریدینگ (4)

معاملات آپشن تریدینگ (5)

معاملات آپشن تریدینگ (6)

معاملات آپشن تریدینگ (7)

در نهایت به آخرین پرسش، پاسخ دهید و روی submit بزنید تا وارد مرحله بعدی شوید.

معاملات آپشن تریدینگ (8)

سپس روی start options trading بزنید تا وارد مرحله 2 شوید.

معاملات آپشن تریدینگ (9)

مرحله 2

در این مرحله options را انتخاب کنید.

معاملات آپشن تریدینگ (10)

بر روی آیکون فلش در سمت راستِ صفحه، کلیک نمایید.

معاملات آپشن تریدینگ (11)

در اولین فیلد باید مقدار مشخصی تتر از کیف پول اسپات به کیف پول فیوچرز منتقل کنید. در قسمت بعدی باید میزان USDT مورد نظر خود را برای ارسال مشخص کنید. پس از آنکه مقدار تأیید شد، روی کلید ” confirm Transfer ” کلیک کرده تا سرمایه از Spot Wallet به Future Wallet یا کیف پول آتی انتقال پیدا خواهد کرد.

معاملات آپشن تریدینگ (12)

مرحله 3

تاریخ انقضا یا “dates “expiry را انتخاب کنید.

1. این زمان می­تواند از 10 دقیقه ، 30 دقیقه ، 1 ساعت، 8 ساعت و تا یک روز تغییر کند.
2. call: از طریق call می‌توانید معامله‌ای در جهت صعود بازار باز کنید.

3. put: یعنی معامله‌ای در جهت نزول بازار باز کنید.

4. vol: می‌توانید معامله‌ای در هر دو جهت باز کنید.

معاملات آپشن تریدینگ (13)

پس از آن بایستی نوع سفارش را انتخاب کنید و میزانی را که قصد سفارش آن را دارید وارد نمایید. سپس بر روی تأیید یا “Confirm” کلیک کنید تا بدینوسیله سفارش خود را به طور کامل به انجام رسانید.

معاملات آپشن تریدینگ (14)

مرحله 4

پس از تکمیل شدن سفارش تان، شما قادر خواهید بود پوزیشن خود و همچنین سود و زیان غیر واقعی، زمان انقضا و قیمت سربه سر را مشاهده نمایید. همچنین، وضعیت آپشن شما در یک نمودار در بالای صفحه نمایشگر نمایش داده خواهد شد.

معاملات آپشن تریدینگ (15)

مرحله 5

از آنجا که معاملات آپشن بایننس از نوع آمریکایی است، این امکان برای شما وجود دارد که هر زمان قبل از تاریخ انقضا که خواستید آپشن خود را پایان داده و تسویه حساب کنید. در برگه پوزیشن ها یا “Positions”، روی تسویه حساب یا ” Settle” کلیک کنید تا از سود و زیان آپشن خود اطلاع پیدا کنید.

معاملات آپشن تریدینگ (16)

برای تأیید معاملات آپشن خود روی کلید تأیید یا ” Confirm ” کلیک کنید. اگر شما نخواهید تا قبل از تاریخ انقضا آپشن خود را تسویه حساب کنید، پس از رسیدن زمان به تاریخ انقضا، به طور اتوماتیک تسویه حساب آپشن شما انجام خواهد گردید.

معاملات آپشن تریدینگ (17)

معاملات آپشن تریدینگ (18)

معاملات آپشن تریدینگ (19)

مزایا و معایب استفاده از معاملات آپشن بایننس

مزایا: 

• مناسب برای پوشش ریسک بازار
• انعطاف بیشتر در معاملات دارای ریسک
• امکان ترکیب چندین قرارداد و استراتژی همراه با الگوی سود و ریسک منحصربفرد
• امکان کسب سود از تمامی بازارهای صعودی و نزولی و سایدوی
• مناسب برای کاهش هزینه ورود
• امکان انجام چندین معامله به صورت همزمان

معایب:

• سخت بودن درک طرز کار و محاسبه وجه تضمین
• دارای ریسک بالا، خصوصا برای فروشندگان اوراق
• دارای استراتژی‌های پیچیده‌تر معامله در مقایسه با دیگر گزینه‌های عمومی
• بازار معاملات آپشن عموما نقدینگی کمی دارند که جذابیت آن را برای اکثر معامله‌گران کاهش میدهد.
• مبلغ وجه تضمین قراردادهای اختیار معامله بسیار نوسان دارد و با نزدیک شدن به تاریخ سررسید کاهش میابد.

تفاوت معاملات آپشن بایننس و فیوچرز بایننس چیست؟

قراردادهای آپشن و قرارداد آتی یا فیوچرز، هر دو از ابزار مشتقه مالی هستند که کاربرد مخصوص به خودشان را دارند. اما علیرغم شباهت‌ها، تفاوت بزرگی در نحوه تسویه حساب بین این دو قرارداد وجود دارد.

قراردادهای آتی برخلاف قراردادهای آپشن، همیشه زمانی که تاریخ سررسید فرا میرسد تسویه میشوند. بنابراین طرفین قرارداد از نظر قانونی موظف هستند که دارایی یا مبلغ متناسب با آن را تحویل دهند. اما قراردادهای آپشن، تنها در صورت تمایل و با اختیار خریدار تسویه میشوند. اگر خریدار معامله را تسویه کند، فروشنده موظف است که دارایی مورد نظر را تحویل دهد.

در مبحث معاملات آپشن حق العمل سود به چه معنایی است؟

حق العمل یا حق صرافی، برای نخستین بار از باقیمانده سپرده کیف پول آتی کم می­گردد و تنها بعد از آنکه سود محاسبه شد، وجه آن حساب می­شود. در موارد نادری، کم کردن حق العمل، ممکن است در هنگام گرفتن پوزیشن آتی تسویه شود. بنابراین لازم است قبل از سفارش معاملات آپشن، مطمئن شوید که از مارجین آزاد کافی برای توازن کیف پول آتی خود برخوردارید.

به این نکته توجه کنید که برای داشتن سود خالص در معاملات آپشن، میزان سود باید از حق العمل بیشتر باشد. میزان سود از صفر تا بی نهایت متغیر خواهد بود ولی حق العمل مقدار ثابتی دارد که در همان ابتدا پرداخت می­گردد. بنابراین آپشن ها باعث شده اند که هزینه های پرداخت شده نزولی، ثابت بوده ولی مقادیر صعودی، نامحدود باشند. سود بعدی برای معاملات آپشن شما سود و حق العمل است.

آیا معاملات آپشن بایننس در مورد قیمت سلب مسئولیت می­کند؟

بایننس ادعا می­کند که تمام معاملاتی که در پلتفرم معاملات آپشن بایننس انجام می­شود با قیمت بازار سنجیده می­شود. هیچگونه ضمانتی وجود ندارد که همان قیمتی که در صفحه نمایشگر شاهد آن هستید، همان قیمت دقیقی باشد که شما در آن معامله را اجرا می­کنید، اگرچه به طور کلی هر دو قیمت بسیار نزدیک به هم خواهند بود.

در سفارشات کوچک که دستورهای اجرایی آن در طی “رفتار عادی بازار” داده می­شود، قیمت های به کار رفته در معامله، تقریباً همیشه دقیق خواهند بود، اما در سفارشات بزرگ یا دستوراتی که در طی “رفتار بی ثبات بازار” اجرا می شوند ، ممکن است قیمت ها تا حدودی بر اساس چگونگی اجرای سفارش، از قیمت واقعی منحرف شوند.

جمع بندی

بهتر است بدانید که در صرافی بایننس هیچگونه ضمانتی وجود ندارد که اگر در معاملات آپشن بایننس خرید کنید، این معامله خرید شما پس از کم کردن حق العمل دارای سود شود. بیشتر معاملات آپشن خرید، سودآوری نخواهد داشت، اما همان تعداد کم معاملاتی که موفق می­شوند، از سودآوریِ بسیار  بهره مند خواهند بود.

همانطور که گفته شد معاملات آپشن بایننس مدل آپشن آمریکایی بوده و این امکان را به شما می­دهد که هر زمان پیش از تاریخ انقضا نیز بتوانید به آپشن خود پایان داده و حسابتان را تسویه کنید. بایننس اعلام می­کند که لازم است به صلاحدید خودتان معاملات آپشن را به کار برید. شاید مشخص کردن تارگت یکی از مشکلات شما باشد که در مقاله چگونه در معاملات ارزهای دیجیتال تارگت مشخص کنیم؟ به طور کامل به آن پرداخته ایم.